Jak zmieniały się saturatory do wody gazowanej?
Saturatory wody mają interesującą historię, sięgającą XIX wieku. Pierwsze urządzenia do gazowania wody powstały w Europie, inspirowane naturalnymi właściwościami wód mineralnych, cenionych za właściwości zdrowotne. Przy projektowaniu urządzeń do gazowania wody pracowało wielu wynalazców. Za pierwowzór uznaje się najczęściej model zaprojektowany przez Johanna Jacoba Schweppe'a, który założył firmę Schweppes w 1783 roku.
Początkowo saturatory do wody były używane w zakładach produkcyjnych i handlowych, a gazowaną wodę sprzedawano w butelkach. W Polsce dopiero w latach 50-tych XX wieku zaczęły pojawiać się pierwsze publiczne saturatory. Urządzenia te, szczególnie popularne w czasach PRL-u, stanowiły doskonałe rozwiązanie na upalne dni. Dostępne były dwie opcje – mogliśmy skosztować „czystej” wody sodowej lub z dodatkiem syropu owocowego, w którym dominował najczęściej smak malinowy. Niektórzy z nas mogą pamiętać charakterystyczne białe wózki z kolorowymi, bulgoczącymi butlami, które przynosiły wyjątkowe orzeźwienie w letnie dni. Te mobilne maszyny dostarczały nie tylko gazowaną wodę, ale także pretekst do spotkań i uśmiech na twarzach dzieci, dla których woda z saturatorów była ulubionym sposobem na gaszenie pragnienia. Dzisiaj, choć metoda ta jest wspominana jako niezbyt higieniczna, saturatory zostały przekształcone w nowoczesne urządzenia, dostosowane do domowego użytku.
Saturatory do użytku domowego, które znamy w obecnej formie, pojawiły się dopiero w końcu XX wieku. Pierwsze modele były proste i miały ograniczone funkcje, ale z biegiem czasu stały się coraz bardziej zaawansowane, oferując różne poziomy nasycenia CO2. Dzisiejsze saturatory to powszechnie dostępne i kompaktowe urządzenia, które kształtem przypominają kapsułkowe ekspresy do kawy, dlatego też często nazywane są ekspresami do wody gazowanej.
