Jaka woda dla zwierząt?

Nie tylko ludzie zasługują na czystą wodę. Psy i koty, choć często piją z kałuży lub z konewki, codziennie wracają do swojej miski – i to, co w niej znajdą, wpływa na ich zdrowie. Woda z kranu zawiera związki, które dla człowieka są nieszkodliwe, ale u zwierząt mogą prowadzić do problemów trawiennych, kamienia nazębnego albo niechęci do picia. Sprawdźmy zatem, czy filtrowana woda faktycznie lepiej służy pupilom i kiedy warto ją stosować na co dzień.

Woda to nie tylko sposób na zaspokojenie pragnienia. Dla zwierząt to także źródło minerałów, czynnik regulujący temperaturę ciała i wspomagający procesy trawienne. Jeśli podajesz wodę niskiej jakości, możesz nieświadomie narażać swojego pupila na pogorszenie stanu zdrowia.

Niektóre zanieczyszczenia obecne w wodzie kranowej – nawet w niewielkich stężeniach – mogą z czasem prowadzić do podrażnień przewodu pokarmowego, problemów skórnych lub zaburzeń metabolicznych. Szczególnie wrażliwe są zwierzęta młode, starsze i chore – ich organizm trudniej radzi sobie z neutralizowaniem szkodliwych substancji.

Więcej na temat zanieczyszczeń wody znajdziesz w artykułach:

• Metale ciężkie w wodzie – realne zagrożenie czy mit?
• Nanoplastik w wodzie – źródła, zagrożenia i skutki

Zwierzę nie powie, że woda mu nie smakuje. Jednak może przestać pić, jeśli coś w niej wyczuje – i to często pierwszy objaw problemu. Woda z kranu, choć zazwyczaj spełnia normy sanitarne, może zawierać substancje, które nie są szkodliwe dla ludzi, ale mogą być trudne do przetworzenia dla zwierzęcego organizmu.

W miejskich sieciach wodociągowych mogą znajdować się pozostałości środków dezynfekujących, mikrocząsteczki rdzy, osady z rur oraz bakterie, które przedostały się z nieszczelnych fragmentów instalacji. W niektórych rejonach do wody trafiają też resztki detergentów z kanalizacji lub inne związki chemiczne. Dla człowieka to często dawki nieodczuwalne. Dla kota czy psa – powód do niepokoju.

Więcej informacji znajdziesz tutaj: Chlor w wodzie pitnej – czy jest szkodliwy? Jak go usunąć?

Pupile mają o wiele wrażliwszy węch i smak niż ludzie. Jeśli woda pachnie inaczej niż zwykle, bywa mętna albo zbyt zimna, zwierzę może pić ją z niechęcią albo unikać miski. U niektórych osobników pojawiają się dodatkowe niepokojące objawy – luźniejszy stolec, wymioty, mniej błyszcząca sierść czy ospałość. To nie zawsze kwestia karmy. Przy dłuższym podawaniu złej jakości wody problemy zdrowotne mogą się nasilać, a ich przyczyna pozostaje niezauważona.

Najbardziej narażone są zwierzęta schorowane, starsze, po zabiegach lub z delikatnym układem pokarmowym. W ich przypadku podawanie przefiltrowanej, świeżej wody powinno być standardem – szczególnie jeśli mieszkasz w budynku ze starą instalacją lub w okolicy, gdzie jakość wody z sieci jest zmienna.

Nie każde zwierzę potrzebuje wody filtrowanej – ale jeśli zależy Ci na jego zdrowiu i dobrym samopoczuciu, warto rozważyć jej stosowanie. Zdarza się, że pupil nagle przestaje pić, mimo że miska jest pełna. Czasem wystarczy zmienić rodzaj wody, by wszystko wróciło do normy.

Filtrowana woda będzie znacznie lepszym wyborem, gdy:

• instalacja wodna w domu jest stara i woda ma posmak metalu lub wytrąca się z niej osad,
• czujesz chlor lub inne zapachy, które mogą zniechęcać zwierzę do picia,
• Twój kot lub pies ma problemy zdrowotne, szczególnie z układem pokarmowym czy nerkami,
• mieszkasz w miejscu, gdzie woda jest twarda – co może wpływać nie tylko na smak, ale też na obciążenie organizmu,
• dbasz o jakość wody dla siebie i nie chcesz, by zwierzę piło gorszą.

Filtry do wody usuwają zanieczyszczenia mechaniczne, poprawiają smak i zapach oraz redukują substancje, które mogą być trudne do przetworzenia przez organizm kota czy psa. Dzięki temu zwierzę chętniej sięga po wodę, a jego organizm nie musi pracować na pełnych obrotach, by poradzić sobie z tym, co znajduje się w kranówce.

Zwierzęta nie potrzebują wody butelkowanej ani mineralnej – ale nie oznacza to, że każda woda z kranu będzie dla nich odpowiednia. Nawet jeśli spełnia normy dla ludzi, może zawierać drobiny kamienia, pozostałości rur lub mikroorganizmy, które nie zostaną usunięte przez zwykły osadnik. Dla wrażliwych układów pokarmowych – zwłaszcza u kotów, psów ras małych, starszych zwierząt lub tych z problemami nerek – może to mieć realne znaczenie.

Stosując filtr do wody, ograniczasz ryzyko podawania wody o niestabilnym składzie. Co więcej, eliminujesz nieprzyjemny posmak chloru lub zapach metalu, które często zniechęcają zwierzę do picia. Filtrowana woda dłużej zachowuje świeżość, a jeśli podajesz ją w zamkniętej fontannie, nie musisz wymieniać jej kilka razy dziennie.

To nie fanaberia, ale praktyka, którą stosuje coraz więcej właścicieli – zwłaszcza w miastach, gdzie jakość wody z kranu może się różnić nawet w obrębie jednego osiedla. Filtrowanie pomaga też kontrolować poziom minerałów, co może być istotne w diecie zwierząt z tendencją do kamicy nerkowej.

Nawet najlepsza woda nie pomoże, jeśli pupil będzie ją omijał szerokim łukiem. Zwierzęta potrafią być wybredne – zwłaszcza koty, które nie zawsze piją wystarczająco dużo. Zadbaj więc nie tylko o jakość wody, ale też o sposób jej podania. Czasem wystarczy kilka prostych zmian.

• Zmieniaj wodę codziennie – nawet filtrowana woda po kilku godzinach może stracić świeżość. Zwierzęta wyczuwają to szybciej niż ludzie.
• Unikaj plastikowych misek – materiał ten łatwo wchłania zapachy. Lepszym wyborem będą naczynia ze stali nierdzewnej.
• Ustaw miski w spokojnym miejscu – zwierzę powinno czuć się bezpiecznie podczas picia. Nie umieszczaj miski obok kuwety, śmietnika czy głośnego sprzętu.
• Zastosuj filtrację przepływową – np. fontanny z filtrem węglowym. Ruch wody zachęca do picia, a przy okazji usuwa drobne zanieczyszczenia i poprawia smak.
• Podawaj wodę w różnych miejscach – nie ograniczaj się do jednej miski. Zwierzę może pić więcej, jeśli będzie miało łatwy dostęp do wody w kilku punktach.